Niet alleen mannen zijn bezeten van auto’s, maar daar gaat deze blog niet over. Wel gaat hij over de McBurnie Spyder, speciaal ontworpen voor Sonny Crockett en Rico Tubbs. Ik heb het natuurlijk over de undercover agenten van de populaire politieserie ‘Miami Vice’, die in de jaren ’80 door de straten van Miami raceten in de strijd tegen drugs.
Genoemde McBurnie is speciaal gebouwd voor de serie, in een oplage van 80. De auto is een zogenaamde Ferrari Daytona Spyder remake, gemaakt op het chassis van een Corvette maar sterk gelijkend op een Ferrari. Daar blijft het echter niet bij: ook de naam en het bekende zwart-gele logo van Ferrari prijken op de achterkant en motorkap. Iets wat Ferrari al ruim 35 jaar geleden boos maakte.
Het leidde tot de eerste rechtszaak in de VS in 1984. Die Ferrari won. En het leidde tot de donatie van enkele Ferrari Testarossa’s door Ferrari aan de producenten van hitserie. Zodat Crockett en Tubbs eindelijk in een échte Ferrari hun werk konden doen.
Ondanks dat de McBurnie de naam en het logo van Ferrari niet meer mag bevatten, zijn er nog steeds exemplaren in omloop (en zelfs kopie-exemplaren). Zo ook in Castricum. Weliswaar heeft Castricum geen Ocean Drive, maar iedere autohandelaar weet tegenwoordig via het internet zijn waren internationaal aan te prijzen. En zo ook een Castricumse autohandelaar, Veni Vidi Vici Classic Cars. Na er een Sherlock Holmes op af te hebben gestuurd en Ferrari zeker weet dat haar merken op de auto staan, heeft Ferrari beslag op de auto laten leggen en vervolgens start ze een rechtszaak in Nederland.
Wat wil Ferrari? Sowieso dat de inbreuk op haar merken, maar ook op haar auteursrechten (op de auto in zijn geheel) wordt gestaakt en dat de McBurnie wordt vernietigd. Daarnaast vordert ze opgave van de aantallen McBurnies die de handelaar in bezit heeft en opgave van de (rechts)personen die betrokken zijn bij in/verkoop en het in de handel brengen. En tot slot vordert ze de volledige proceskosten.
Een lang verhaal kort: alleen Ferrari’s merkvordering slaagt. Dit betekent dat de Ferrari-merken van de McBurnie moeten worden verwijderd en vernietigd, in aanwezigheid van een deurwaarder. Op straffe van een dwangsom van € 1.000 per dag of gedeelte van een dag. Niet al te veel, zou ik zeggen. Verder krijgt Ferrari niets.
De McBurnie mag ‘logo-loos’ blijven leven. Waarom: omdat de totaalindruk van beide auto’s niet overeenstemt, aldus de rechter. Weliswaar hebben de sportauto’s dezelfde stijl, maar de verschillen springen het meest in het oog. En daardoor is uiteindelijk de totaalindruk, oftewel de overall indruk die beide auto’s wekken als je ze naast elkaar zet, verschillend. En dan is er geen auteursrechtinbreuk.
Dat je zeven verschillen moet aanbrengen en dan wegkomt met plagiaat is en blijft trouwens een fabeltje. Ook als er twintig verschillen zijn tussen twee auto’s kan de totaalindruk nog steeds dezelfde zijn. En andersom hetzelfde. Twintig overeenkomsten bevestigen niet dat er sprake is van een kopie. Net zoals één zwaluw nog geen South Beach zomer maakt.
Voor vragen over merkenrecht, auteursrecht en slaafse nabootsingskwesties kunt u terecht bij Charissa Koster (koster@dayonelegal.nl) en haar IE-collega’s.
Afbeelding: afkomstig uit het vonnis, vonnis rechtbank Amsterdam (namens de rechtbank Den Haag) 3 november 2021, gepubliceerd 14 december 2021, vindplaats ECLI:NL:RBAMS:2021:6933
+31 6 535 385 76 | koster@dayonelegal.nl